Trombastic

To warszawski zespół wąskomenzurowych puzonów historycznych, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki z okresu renesansu i baroku. 
Ten jedyny w swoim rodzaju w Polsce zespół gra na puzonach altowych, tenorowych, basowym i kontrabasowym. Są to mistrzowskie instrumenty wykonane w najbardziej renomowanych manufakturach niemieckich: Finke i Meinl. Zespół posiada również instrumenty zbudowane około 1960 roku przez polskiego mistrza Sicińskiego - kopie najwspanialszych puzonów wykonanych w XVI w Norymberdze.

 

 

 

Tubicinatores Gedanenses 

To zespół składający się z muzyków grających na kopiach instrumentów historycznych. Są to cztery trąbki i kotły.  Wykorzystywanie instrumentów z epoki jest powrotem do źródeł i próbą odnalezienia brzmienia zbliżonego do wzoru, jakim były zespoły tamtych czasów. Bogate zbiory muzyczne XVII i XVIII wiecznego Gdańska pozwalają na podjęcie próby kontynuacji wspaniałej tradycji wykonawczej.
Najwcześniejsze wiadomości o muzykach w Gdańsku wiążą się z Dworem Artusa. Regulamin z 1421 roku informuje dokładnie, że było ich czterech. Jedną parę stanowili Pfeiffer (piszczkowie), a drugą Trompeter (trębacze) Oprócz piszczków miejskich istnieli w Gdańsku również Turmpfeifer (piszczkowie wieżowi), byli to zaprzysiężeni strażnicy miejscy zrzeszeni w cechu o nazwie Turmpfeiferdienst (urząd piszczków miejskich). Grali oni na wieżach kościoła NMP i św. Katarzyny. W końcu XVI wieku doszedł trzeci grający na wieży kościoła św. Jana.Ich obowiązkiem było ostrzeganie, witanie fanfarami dostojnych gości i ogłaszanie godzin zamknięcia bram miasta. Piszczkowie na wieży kościoła św.Katarzyny co pół godziny grali krótkie hejnały,co godzinę dłuższą melodię (prawdopodobnie pieśni religijne). Ponadto w pogodne dni niedzielne i święta mieli przygrywać na wieży kościoła

 

 

 

Bartosz Rajpold

Kontratenor, absolwent Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu, w klasie śpiewu solowego dra A. Stefanowicza (kontratenor, W-wa). Studiował również u Rity Dams, Michael'a Chance'a i Petera Kooij’a w Royal Konservatory of Musik w Hadze oraz Barbary Mądrej-Bednarek, Andrzeja Ogórkiewicza i Roberta Nakonecznego. Jest półfinalistą prestiżowych konkursów międzynarodowych (Cesti Gesangwettbewerb, Innsbruck oraz Canticum Gaudium, Poznań). Debiutował w 2009 r. na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi w roli Ptolemeusza w operze Juliusz Cezar G. F. Haendla pod dyr. art. Paula Esswooda. W latach 2014/2015 wykonywał role Ottone oraz Narciso w operowej inscenizacji Agrippiny G. F. Haendla w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach Królewskich w Warszawie pod dyr. art. Lilianny Stawarz i w reż. Natalii Kozłowskiej. Współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami, takimi jak Christophe Rousset, Ottavio Dantone, Giovanni Antonini, Raul Sochaczewsky, Vincent Dumestre czy Agnieszka Budzińska-Benett oraz z zespołami specjalizującymi się w wykonawstwie muzyki dawnej, np.: Accademia dell’ Arcadia, Chór Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu, Capella Cracoviensis, Capella Viridimontana, Le Poeme Harmonique. W 2016 roku, wraz z Mikołajem Rajpoldem stworzył nowatorski projekt “Przełącz się na barok”, łączący muzykę barokową z elektroniką.

 

 
Mikołaj Zgółka

Studiował na uczelniach w Polsce, Szwajcarii i w Niemczech. Jako solista i kameralista zdobywał nagrody na konkursach krajowych i międzynarodowych. Jest skrzypkiem skoncentrowanym na wykonawstwie historycznym, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki skrzypcowej przełomu XVII i XVIII wieku, muzyki kameralnej drugiej połowy wieku XVIII, oraz wczesnoromantycznej. Koncertował w niemal wszystkich krajach europejskich, współpracował jako koncertmistrz bądź kameralista z wieloma zespołami muzyki dawnej w Polsce i za granicą – Collegium Musicum Stuttgart, Berlin Baroque, Allegria Musicale (Szwajcaria), Collegium Marianum (Praga), Fundacja Akademia Muzyki Dawnej Szczecin. Jest prymariuszem i współzałożycielem kwartetu Musicarius. 
Jest również koncertmistrzem i współzałożycielemem polsko-niemieckiego zespołu Nova Capella Polska (Neue Pohlnische Capelle), którego działalność koncentruje się na odtwarzaniu kultury i muzyki dworu saskiego w Dreźnie i Warszawie.
Aktywność ta zaowocowała przywróceniem do życia muzycznego wielu interesujących i zapomnianych utworów, jak również działalnością naukową i publicystyczną dotyczącą Pohlnische Capelle. Został współtwórcą kilkudziesięciu nagrań fonograficznych stworzonych dla Polskiego Radia, Wydawnictwa Dux, Recart i Deutsche Grammophon. W roku 2012 został uhonorowany nagrodą Flis 2012 poznańskiego środowiska muzycznego, zaś w roku 2013 okolicznościową nagrodą Ministra Kultury dla kwartetu Musicarius.
Płyta z utworami G.G. Gorczyckiego, nagrana wraz z Wrocław Baroque Ensemble została uhonorowana Muzyczną Nagrodą Miasta Wrocławia w roku 2014. Jest doktorem sztuki i prowadzi klasę skrzypiec barokowych na Akademii Muzycznej w Poznaniu. Bywa zapraszany na konferencje naukowe, posiada w swym dorobku publikacje naukowe, w roku 2016 ukazała się książka jego autorstwa pt. "Aspekty retoryki w muzyce skrzypcowej".
Nauczał na kursach mistrzowskich w Lidzbarku Warmińskim, Jarosławiu, Magdeburgu oraz we Wrocławiu, jako wykładowca w ramach europejskiego programu eeemerging. Na co dzień gra na instrumencie autorstwa Aegidiusa Kloza 1793 oraz Giovanni Paolo Magginiego 1629 (kopia Krzysztof Krupa). Koncertuje również na violi d`amore.

 

 

Balet Cracovia Danza

Założony przez Romanę Agnel, tancerkę i choreografa, to jedyny w Polsce profesjonalny zespół tańców historycznych, specjalizujący się w tańcu barokowym. Choreografie komponowane w różnych stylach i technikach, często odtwarzane z dawnych traktatów, kunsztowne kostiumy, a także doskonała muzyka – oto charakterystyka spektakli Baletu. Aktualny repertuar zespołu liczy ponad 20 przedstawień o tematyce od średniowiecza po XX wiek. Zespół propaguje także polską tradycję tańca. Balet bierze udział w wielu prestiżowych wydarzeniach kulturalnych w całej Polsce oraz za granicą. Ponadto Cracovia Danza od 2000 roku organizuje w Krakowie Festiwal Tańców Dworskich, który przyciąga nad Wisłę mistrzów tańca z całego świata.